Olifant intelligentie

Volgens Amerikaanse gedragswetenschappers kunnen olifanten hun spiegelbeeld herkennen. In een experiment was met een reukloze verf een kruis op het voorhoofd van een een paar vrouwtjes olifanten geschilderd. Een van deze olifanten was 'Happy'. Toen zij voor de spiegel stond raakte zij met haar slurf meerdere keren het kruis aan.

[ en dit zou het bewijs zijn dat ze zichzelf herkennen... ]

Maar dat is helemaal fout...



Ik heb de beelden uitgebreid bekeken en kom tot een hele andere conclusie..!

De betreffende 'bewijs' beelden...

Happy de olifant heeft hier een uitgebreide conversatie met haar spiegelbeeld-vriendin:

Hé, jij daar, Joehoe...
Er zit iets raars op je hoofd!
Daar, kijk nou, daar.
Ja daar, doe er wat aan, het is geen gezicht...
...Ja, dat ding zit daar, haal nu weg...
Ja daar zit het, hè hè.., is dat nu zo moeilijk..?

[ stom beest...... ]

Met pensioen

Na vele, vele jaren bij de Blokkert te hebben gewerkt, vond mijn moeder het wel genoeg. Vandaag was de definitieve afsluitende afscheidsborrel, met diverse (oud-)collega's, hapjes en drankjes.



Ik heb vanavond nog nooit zoveel kop en schotel anecdotes gehoord. Maarja, na 40 42 jaar verantwoordelijk te zijn geweest voor het serviesgoed in een X-aantal filialen weet je wel waar je het over hebt...

[ zoals 200 artikelnummer uit je hoofd kennen... ]

Afscheidskaartje van de receptie

Mijn moeder gaat nu een computercursus volgen. Ik ben benieuwd wat ze van deze post vindt...

Wintertijd

Geweldig vind ik dat: wintertijd!

[ een uur extra slaap... ]

Deze gaat nu een uur later eerder onder...

Nutteloos en harig

Soms kom je iets tegen waar je het nut niet van snapt. Vandaag heb ik weer zo iets ontdekt.



Ze lagen in de fruitschaal van Rogier en Laura. Volgens Laura waren ze niet om op te eten. Ik ben er niet achtergekomen wat het precies waren, of wat hun functie is in deze wereld.

[ wel weet ik dat ze niet in de bek van een nijlpaard blijven liggen... ]

Wat moet je ermee..?

Hoogtepunt v/d dag

Vroeger als je thuis kwam van school kreeg je steevast de vraag: "En, hoe was het vandaag..?". Dan gaf je altijd het standaard antwoord: "Gewoon...".



Tegenwoordig vraagt niemand mij dat meer als ik thuis kom. En soms is dat jammer, omdat je dan juist iets te vertellen hebt. Maar soms is dat maar goed ook, want dan zou je er wel eens achter kunnen komen dat je die hele dag niks bijzonders meegemaakt hebt...

[ zoals vandaag... ]

Het hoogtepunt van de dag was waarschijnlijk dat de plastic bekers in het automaat op waren. Je moest nu dus handmatig een bekertje in het automaat plaatsen eer je koffie of thee kon tappen.

[ normaal gesproken levert het apparaat automatisch de beker... ]

Zelfbediening vandaag...

Hopelijk gebeurd er snel weer iets echts interessants, anders kan ik geen antwoord geven als iemand mij naar mijn dag vraagt...

Ze bestaan...

In mijn oorspronkelijke 'Das Experiment' post grapte ik nog over hongerige kabouters. Vandaag zag ik iets waardoor ik toch ga vrezen dat geen collega's de Zweedse snoepjes hebben opgegeten, maar dat het toch echt kabouters waren...



Elke dag wordt het koffie/thee automaat schoongemaakt en bijgevuld. Er komt dan iemand met een speciaal karretje langs, gevuld met schoonmaakspulletjes en verse koffie, thee en chocolademelk.

[ alles in poedervorm, het apparaat gooit er water bij... ]



Dat karretje is ook voorzien van allerlei documentatie, zoals een dikke handleidingen wat te doen bij een verstopping. Maar naast die handleiding zag ik ook een vaag pamflet uit een map steken die aan de zijkant van de koffie-kar was geplaatst:

Kabouters bestaan

Niet echt scherp, maar het staat er echt...

Nu komt de koffie automaat schoonmaker op alle verdiepingen. Als iemand de grootste geheimen van het gebouw kent is hij het wel.

[ of is hij een grote snoeperd die de verdenking wil verleggen... ]

Das experiment (2)

Ze zijn weg, op, allemaal!

[ iemand vond ze dus echt lekker... ]

Alle rare Zweedse snoepjes zijn opgegeten...

Das experiment

Als iemand terugkeert van een buitenlandse usability test worden er steevast snoepjes meegenomen. Het is een beetje de regel geworden om te proberen wat rare, exotische snoepjes mee te nemen.

[ en soms blijkt dat iets te exotisch te zijn... ]



Zo waren er ditmaal uit Zweden spannende rode snoepjes gehaald. Na het openmaken van de zak kwam de extreem zoete geur je al tegenmoet: De snoepjes smaakte naar verschrikkelijk zoete kauwgum.

[ maar dan zonder het kauwgum gedeelte en dan nog zoetererer... ]

Niet lekker: dus in de koffiehoek koektrommel...

We hebben de snoepjes gedoneerd aan de algemene koffiehoek, zodat iedereen er van kan genieten.



Het is altijd een interessant experiment om daar snoep neer te zetten. Je zou verwachten dat iedereen die er eentje probeert, zich wel bedenkt eer een tweede te nemen. Maar als ik het aantal medewerkers op onze verdieping deel door het aantal verdwenen snoepjes, dan moet ik tot de conclusie komen dat iemand de snoepjes lekker vindt...

[ of dat er hongerige kabouters rondlopen op kantoor... ]

Werken en koken

Op mijn lijstje van dingen die je niet tegenlijkertijd moet proberen te doen heb ik vandaag een nieuw item toegevoegd: werken en koken.



Ik dacht dat ik wel even snel een mailtje kon beantwoorden terwijl ik tosti's aan het maken was.

[ niet dus..! ]

Mijn huisje ruikt nog steeds naar houtskool...